zapożyczenie — n I 1. rzecz. od zapożyczyć. 2. lm D. zapożyczenieeń jęz. «wyraz, związek wyrazowy, struktura składniowa przejęte z języka obcego lub wzorowane na nim» Zapożyczenie łacińskie. zapożyczenie się rzecz. od zapożyczyć się … Słownik języka polskiego
dyfuzjonizm — m IV, D. u, Ms. dyfuzjonizmzmie, blm «kierunek w etnografii i etnologii uznający zapożyczenie i przenikanie wytworów kulturowych z jednej grupy do drugiej za główny czynnik postępu kultury» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
pożyczka — ż III, CMs. pożyczkaczce; lm D. pożyczkaczek 1. «danie komuś albo wzięcie od kogoś pieniędzy lub jakichś rzeczy na pewien czas, z zastrzeżeniem zwrotu w określonym terminie; to, co zostało pożyczone» Długoterminowa, oprocentowana pożyczka.… … Słownik języka polskiego
anglicyzm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. – u, Mc. anglicyzmzmie {{/stl 8}}{{stl 7}} zapożyczenie leksykalne, frazeologiczne lub składniowe z języka angielskiego <ze śrdwłac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
!po mojemu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} według mnie, moim zdaniem Uwaga! jest to zapożyczenie z języka rosyjskiego, którego należy unikać: Po mojemu nie masz racji. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pożyczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pożyczkaczce; lm D. pożyczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pożyczenie komuś lub od kogoś na ustalonych warunkach pewnej sumy pieniędzy lub jakiejś rzeczy; umowa, na mocy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień